افزایش مهریه بعد از عقد نکاح
نوع مهریه را معمولا در هنگام جاری شدن صیغه عقد توسط زوجین و با توافق یکدیگر تعیین می نمایند. نوع مهریه به شیوه پرداخت نمودن آن یعنی عندالمطالبه یا عند الاستطاعه بودن آن اطلاق می گردد.
عندالمطالبه بودن مهریه به این معناست که هر گاه زوجه درخواست مهریه خود را از زوج داشته باشد، زوج به صورت شرعی و قانونی موظف به پرداخت مهریه می باشد. عندالاستطاعه بودن مهریه نیز بدین معنی است که هر گاه زوجه درخواست مهریه خود را از زوج داشته باشد، زوج در صورت داشت استطاعت و توانایی مالی، موظف به پرداخت مهریه می باشد.
از آنجا که مهریه در زمان عقد همانست که طرفین بر آن توافق نمودند و توافقات بعد از عقد مطابق نظریه فقهای شورای نگهبان به موجب رأی شماره ۴۸۸ هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در مقام ابطال بخشنامه ثبتی قسمت ب بند ۱۵۱ راجع به امکان افزایش مهریه به شرط تنظیم سند رسمی است با لحاظ نظریه شماره ۸۸/۳۰/۳۵۰۷۹ مورخه ۱۳۸۸/۵/۱۲ فقهای محترم شورای نگهبان «مهریه شرعی همان است که در ضمن عقد واقع شده است و ازدیاد مهر بعد از عقد شرعاً صحیح نیست و ترتیب آثار مهریه بر آن خلاف موازین شرع شناخته شده» بخشنامه مذکور را ابطال نموده است. بنابراین هرگونه توافق بعد از عقد نکاح عنوان مهریه ندارد و تابع عقود و ایقاعات دیگر است.
سوالات متداول
آیا افزایش مهریه در سند ازدواج بعد از عقد ممکن می باشد؟
خیر، با نظر بر نظریه ای که شورای نگهبان مبنی بر باطل بودن افزایش مهریه و بی اعتبار شدن اقرارنامه رسمی افزایش مهریه صادر نموده است در شرایطی که زوجین خواستار افزایش مهریه بعد از عقد باشند میتوانند از روش های دیگری مانند تعهدات مالی صدور چک یا سفته،صلح نمودن اموال مورد نظر به زوجه، هبه و سایر تعهدات قانونی الزام آور نسبت به این امر اقدام نمایند.
