جرم انتقال و فروش مال غیر

ماده ۱ قانون مجازات راجع به انتقال مال غیر

کسی که مال غیر را با علم به اینکه مال غیر است به نحوی از انحاء عیناً یا منفعتاً بدون مجوز قانونی به دیگری منتقل کند کلاهبردار ‌محسوب می‌شود و مطابق ماده ۲۳۸ قانون مجازات عمومی محکوم می‌شود و همچنین است انتقال ‌گیرنده که در حین معامله عالم به عدم مالکیت انتقال دهنده باشد.

اثبات مالکیت در جرم فروش مال غیر

بهترین و نخستین دلیل برای اثبات وقوع جرم انتقال مال غیر و انتساب آن به متهم، اثبات مالکیت شاکی بر مال مورد معامله است. اثبات مالکیت در قوانین کشور ما به معنای حق عینی بر مالی اعم از منقول و غیرمنقول می‌باشد. برای شخص مربوطه بعنوان مالک، در نظر گرفته شده است و قانون آن را به رسمیت می‌شناسد.

بنابراین شاکی در دادگاه اثبات می‌کند که دارای حق عینی و مالکیت نسبت به مال مورد نزاع می‌باشد. در فروش مال غیر نیز، اثبات مالکیت مورد نظر، اولین گام در اثبات وجود جرم و انتساب آن به متهم است.

پس از اثبات مالکیت شاکی بر مال مورد معامله، نوبت به اثبات فروش آن توسط متهم می‌رسد.

در نتیجه، اثبات مالکیت شاکی بر مال مورد معامله، اولین و مهم‌ترین گام در اثبات جرم فروش مال غیر و انتساب آن به متهم می‌باشد.

اثبات مالکیت در فروش مال غیر چگونه است؟

در پرونده کیفری انتقال مال غیر، ارائه سند مالکیت رسمی به عنوان دلیل اثبات مالکیت بهترین گزینه می‌باشد. اگر سند رسمی موجود نباشد، سند عادی مانند مبایعه نامه عادی یا برگ صلحنامه عادی می‌توانند به عنوان دلیل اثبات مالکیت استفاده شوند.

در پرونده کیفری فروش مال غیر در اموال مشاع نیز، اثبات مالکیت شاکی به نحو اشاعه در خصوص مال مورد نزاع بسیار مهم است.

اثبات مالکیت در دعاوی حقوقی و کیفری از اهمیت بسیاری برخوردار است و می‌تواند تعیین سرنوشت پرونده را به شدت تحت تأثیر قرار دهد. بنابراین، اطمینان حاصل کردن از مالکیت مورد نظر قبل از هرگونه فعالیتی از جمله فروش آن، می‌تواند به شدت کمک کننده باشد.